Murłata to drewniany element konstrukcyjny dachu, zazwyczaj o przekroju 14×14 cm, montowany na koronie ściany. Mocowanie murłaty do wieńca żelbetowego wykonuje się najczęściej za pomocą stalowych kotew M12-M16 rozmieszczonych co 1-1,5 m. Kotwy należy osadzić w wieńcu na głębokość min. 15 cm. Przed montażem murłaty konieczne jest położenie izolacji przeciwwilgociowej z papy lub folii. Dla ścian z pustaków ceramicznych murłatę można też mocować kotwami chemicznymi. Odpowiednie zamocowanie murłaty jest podstawowe dla stabilności całej więźby dachowej.

Prawidłowe zamocowanie murłaty to ważny element w konstrukcji dachu, który wpływa na stabilność i trwałość całej więźby dachowej. W procesie montażu należy przestrzegać określonych zasad i wykorzystywać odpowiednie materiały mocujące. Przed przystąpieniem do montażu murłaty konieczne jest dokładne przygotowanie wieńca żelbetowego: powierzchnia musi być równa, oczyszczona i zagruntowana. Murłata powinna być wykonana z drewna konstrukcyjnego o wilgotności nieprzekraczającej 18% – najczęściej stosuje się drewno klasy C24 lub C30. Przekrój murłaty dobiera się zależnie obciążeń (zazwyczaj od 14×14 cm do 16×16 cm). Nienajczęściej ważne jest prawidłowe zabezpieczenie drewna przed wilgocią i szkodnikami biologicznymi poprzez odpowiednią impregnację.

Do mocowania murłaty stosuje się różne techniki, przy czym najpopularniejszą metodą jest wykorzystanie kotew wklejanych lub mechanicznych. Kotwy należy rozmieszczać w odpowiednich odstępach – najczęściej co 1-1,5 metra, zapamiętając o zwiększeniu ich liczby w narożnikach budynku oraz przy kominach. Między murłatą a wieńcem należy ułożyć izolację przeciwwilgociową (papę lub folię fundamentową) – to absolutna podstawa. Można spojrzeć na precyzję wykonania otworów pod kotwy: muszą być prostopadłe do powierzchni wieńca i odpowiedniej głębokości.

Techniczne aspekty montażu murłaty

• Stosowanie kotew typu M12 lub M16
• Zachowanie minimalnej głębokości zakotwienia (15-20 cm)
• Wykonanie izolacji przeciwwilgociowej pod murłatą
• Prawidłowe dokręcenie nakrętek z odpowiednim momentem

Proces montażu wymaga szczególnej dokładności przy wykonywaniu połączeń narożnych murłat. „Należy spojrzeć na precyzyjne wykonanie zamków ciesielskich, które zwiększają sztywność połączenia”. Wykorzystanie faktycznych technik montażowych, np. systemowe łączniki ciesielskie czy kotwy chemiczne, mocno usprawnia cały proces i zwiększa jego niezawodność. Jak zapewnić idealną szczelność połączenia murłaty z wieńcem? Odpowiedź leży w zastosowaniu specjalistycznych taśm rozprężnych lub mas uszczelniających.

Zabezpieczenie i konserwacja zamontowanej murłaty

Po zamontowaniu murłaty potrzebne jest jej dodatkowe zabezpieczenie przed czynnikami atmosferycznymi. Należy regularnie kontrolować stan techniczny połączeń i w razie potrzeby dokonywać potrzebnych korekt. Podczas montażu krokwi do murłaty należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić wcześniej wykonanych zabezpieczeń. Prawidłowo zamontowana murłata powinna wytrzymać dziesiątki lat, stanowiąc solidną podstawę dla całej konstrukcji dachowej (pod warunkiem zastosowania odpowiednich materiałów i technik montażowych). Czy musimy zainwestować w systemy mocowań? Biorąc pod uwagę znaczenie tego elementu konstrukcyjnego – tak.

Murłata na ścianie – poznaj podstawowe aspekty bezpiecznego montażu w konstrukcji dachowej 🏠

Montaż murłaty wymaga zastosowania odpowiednich kotew, które muszą być zatopione w wieńcu już na etapie jego wykonywania. Standardowo stosuje się kotwy o średnicy 12-16 mm, rozmieszczone w odstępach co 1-1,5 metra. Dodatkowym zabezpieczeniem jest wykorzystanie podkładek oraz nakrętek, które dają nam stabilne dobranie. Murłata powinna być wykonana z drewna klasy minimum C24, odpowiednio zaimpregnowanego przeciw grzybom i owadom. Między murłatą a wieńcem należy ułożyć izolację przeciwwilgociową, najczęściej w postaci papy lub folii.

Dla murów z pustaków ceramicznych lub betonowych, kotwy mocujące murłatę osadza się przy pomocy kotew chemicznych. Jest to ważne, ponieważ daje nam lepszą przyczepność i wytrzymałość połączenia niż tradycyjne rozwiązania mechaniczne. Pamiętajmy, że przekrój murłaty powinien być dobrze dobrze dobrze dostosowany do rozpiętości dachu oraz przewidywanych obciążeń – typowe wymiary to 14×14 cm lub 16×16 cm.

Bardzo ważnym aspektem jest także odpowiednie wypoziomowanie murłaty, które ma bezpośredni wpływ na geometrię całej konstrukcji dachowej. Do tego celu wykorzystuje się poziomicę laserową lub klasyczną poziomicę wodną. Dla nierówności wieńca, stosuje się podkładki wyrównujące lub kliny, które muszą być wykonane z materiałów odpornych na wilgoć i obciążenia. Należy także zadbać o to, by murłata była ułożona dokładnie w osi ściany, co zapewni równomierne przenoszenie obciążeń z konstrukcji dachowej na ściany budynku.

Stabilne posadowienie murłaty stalowej – podstawa bezpiecznego dachu

Montaż murłaty stalowej w wieńcu żelbetowym wymaga precyzyjnego planowania i dobrego wykonawstwa. Kotwienie murłaty stalowej musi zapewnić stabilne dobranie między konstrukcją dachu a ścianami nośnymi budynku. Proces rozpoczyna się od dokładnego wyznaczenia położenia kotew w wieńcu, które powinny być rozmieszczone w odstępach nie większych niż 1,5 metra. Stosuje się najczęściej kotwy mechaniczne lub chemiczne, przy czym te drugie dają nam lepszą przyczepność i większą nośność. Głębokość zakotwienia powinna wynosić minimum 15 cm w betonie klasy C20/25 lub wyższej.

• Przygotowanie podłoża wieńca
• Wyznaczenie osi kotew
• Wiercenie otworów montażowych
• Oczyszczenie otworów
• Aplikacja kotew chemicznych
• Osadzenie prętów gwintowanych
• Montaż murłaty stalowej
• Kontrola dokręcenia nakrętek

Podczas montażu należy spojrzeć na poziomowanie murłaty oraz zabezpieczenie antykorozyjne wszystkich elementów stalowych. Istotne jest także właściwe dobranie średnicy kotew zależnie przewidywanych obciążeń konstrukcji dachu.

Nowoczesne rozwiązania w systemach kotwienia murłat stalowych

Aktualnie technologie dają zaawansowane systemy kotwienia wykorzystujące kompozytowe żywice epoksydowe o zwiększonej odporności na warunki atmosferyczne. Te nowoczesne rozwiązania umożliwiają spore zwiększenie nośności połączenia przy skróceniu czasu montażu. Tak, specjalne podkładki kompensacyjne umożliwiają korektę niewielkich odchyleń powstałych podczas wykonywania wieńca. Można także powiedzieć o systemach monitoringu naprężeń, które umożliwiają bieżącą kontrolę stanu połączenia murłaty z wieńcem.

Murłata na miarę sukcesu – dobranie nakładkowe w tradycyjnym ciesielstwie

Łączenie murłaty na długość poprzez nakładkę to jedna z najbardziej rozpowszechnionych metod w tradycyjnym budownictwie drewnianym. Wykonanie takiego połączenia wymaga precyzyjnego przygotowania końcówek belek, które następnie zostaną na siebie nałożone i połączone. Proces rozpoczyna się od dokładnego pomiaru i oznaczenia miejsc, gdzie będzie wykonane dobranie. Standardowa długość nakładki powinna wynosić minimum 3-krotność wysokości przekroju łączonego elementu. Bardzo ważne jest, aby powierzchnie przylegania były świetnie dopasowane, co zapewni odpowiednią wytrzymałość połączenia.

Do wykonania nakładki używa się specjalistycznych narzędzi stolarskich, np. dłuta, strugi czy piły. Pamiętajmy, że dobranie powinno być wykonane w taki sposób, aby nie osłabiało konstrukcji dachu. Zwróćmy uwagę, że zbyt krótka nakładka może spowodować osłabienie połączenia i w konsekwencji prowadzić do uszkodzenia całej konstrukcji dachowej.

Połączone elementy murłaty zabezpiecza się przed przesunięciem za pomocą śrub lub tradycyjnych kołków drewnianych. W kwestii zastosowania śrub, poleca się użycie minimum dwóch sztuk na jedno dobranie. Średnica śrub powinna być dobrana odpowiednio do przekroju łączonych elementów. Ważnym aspektem jest także zabezpieczenie miejsca połączenia przed wilgocią, która mogłaby przyczynić się do degradacji drewna. W tym celu stosuje się różnego rodzaju impregnaty oraz prawidłową izolację przeciwwilgociową. Profesjonalne wykonanie takiego połączenia gwarantuje długotrwałą i bezawaryjną eksploatację konstrukcji dachowej, dając jednocześnie bezpieczeństwo użytkowania budynku.